Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? * Wielu ich powstaje przeciwko mnie.
3:3 Wielu ich mówi duszy mojej: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ale Ty, Panie, jesteś obrońcą moim, * chwałą moją i Ty podnosisz głowę moją.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana, * i wysłuchał mię z góry świętej swojej.
3:6 Jam spał i twardo zasnąłem: * i wstałem, bo Pan mię obronił.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś Ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie, * a nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Ætérna Christi múnera,
Apostolórum glóriam,
Laudes canéntes débitas
Lætis canámus méntibus.
Ecclesiárum Príncipes,
Belli triumpháles duces,
Cæléstis aulæ mílites,
Et vera mundi lúmina.
Devóta Sanctórum fides,
Invícta spes credéntium,
Perfécta Christi cáritas
Mundi triúmphat príncipem.
In his Patérna glória,
In his volúntas Spíritus,
Exsúltat in his Fílius,
Cælum replétur gáudio.
Te nunc, Redémptor, quǽsumus,
Ut ipsórum consórtio
Iungas precántes sérvulos
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Chrystusów dar wiecznie trwały
Apostolskie święte chwały
Śpiewajmy w dusznej radości
Wedle naszej powinności.
Wielcy kościelni hetmani
Sławni z boju tryumfami
Żołnierze z dworu górnego
Kagańce światła ciemnego.
Wiara sług Pańskich gorąca
Nadzieja męstwem słynąca
Miłość Chrystusowa cała
Czartowską moc zwojowała.
W tych słynie chwała Ojcowa
W takowych wola Duchowa
Z tych się Syn Boży raduje
Niebo z wesela tańcuje.
Zbawicielu prosim Ciebie
Z takim towarzystwem w Niebie
Chciej nas mieć czasy wiecznymi
Między poczty Anielskimi.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Vidit Dóminus * Petrum et Andréam, et vocávit eos.
Psalmus 18 [1]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio eius:
18:7 Et occúrsus eius usque ad summum eius: * nec est qui se abscóndat a calóre eius.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * iudícia Dómini vera, iustificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adiútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidit Dóminus Petrum et Andréam, et vocávit eos.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z Sanktorału}
Nokturn I.
Ant. Ujrzał Pan * Piotra i Andrzeja i wezwał ich.
Psalm 18 [1]
18:2 Niebiosa opowiadają chwałę Boga, * a dzieła rąk Jego oznajmia firmament.
18:3 Dzień dniowi opowiada słowo, * a noc nocy podaje wiadomość.
18:4 Nie są to słowa ani mowy, * których by głos nie był słyszany.
18:5 Na wszystką ziemię wyszedł głos ich * i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
18:6 W słońcu postawił przybytek swój, * a ono jak oblubieniec wychodzi ze swojej sypialni.
18:6 Rozweseliło się jak olbrzym ruszający w drogę, * od krańca nieba wyjście jego.
18:7 A obieg jego aż do krańca jego, * a nie masz, kto by się mógł ukryć pod żarem jego.
18:8 Zakon Pański nieskalany, nawracający duszę, * świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość prostaczkom.
18:9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: * przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.
18:10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków, * sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem sprawiedliwe.
18:11 Bardziej pożądane niż złoto i mnogie kamienie drogie, * a słodsze nad miód i plastr miodowy.
18:12 Albowiem sługa Twój strzeże ich, * w przestrzeganiu ich odpłata wielka.
18:13 Występki któż rozumie? Od skrytych moich oczyść mię, * i od obcych ustrzeż sługę Twego.
18:14 Jeśli nade mną panować nie będą, wtedy nieskalany będę * i będę oczyszczony od grzechu największego.
18:15 I będą się podobać mowy ust moich * i rozmyślanie serca mego przed obliczem Twoim zawsze.
18:15 Panie, wspomożycielu mój * i odkupicielu mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ujrzał Pan Piotra i Andrzeja i wezwał ich.
|
Ant. Veníte post me, * dicit Dóminus, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
Psalmus 33 [2]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus eius in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen eius in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus eius salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti eius: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super iustos: * et aures eius in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt iusti, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Iuxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes iustórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt iustum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte post me, dicit Dóminus, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
|
Ant. Pójdźcie za mną * mówi Pan: uczynię was rybakami ludzi.
Psalm 33 [2]
33:2 Będę błogosławił Pana na każdy czas: * chwała Jego zawsze w ustach moich.
33:3 W Panu chlubić się będzie dusza moja, * niechaj słyszą cisi i niech się weselą.
33:4 Uwielbiajcie Pana ze mną * i wywyższajmy imię Jego wspólnie.
33:5 Szukałem Pana i wysłuchał mnie, * i ze wszystkich utrapień moich wyrwał mię.
33:6 Przystąpcie do Niego a rozjaśnijcie się * i oblicza wasze nie będą zawstydzone.
33:7 Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał, * i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
33:8 Rozłoży się anioł Pański wokoło bojących się go, * i wyrwie ich.
33:9 Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan, * błogosławiony mąż, który w Nim ma nadzieję.
33:10 Bójcie się Pana wszyscy święci Jego, * bo nie masz niedostatku bojącym się Go.
33:11 Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli, * lecz szukającym Pana na żadnym dobru schodzić nie będzie.
33:12 Pójdźcie tu, synowie, słuchajcie mię: * bojaźni Pańskiej nauczę was.
33:13 Któryż jest człowiek, co chce żywota, * pragnie dni dobre widzieć?
33:14 Strzeż języka twego od złego, * a usta twoje niech nie mówią zdradliwie.
33:15 Odwróć się od złego, a czyń dobrze: * szukaj pokoju i ubiegaj się za nim.
33:16 Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi, * a uszy Jego na prośby ich.
33:17 A oblicze Pańskie nad czyniącymi źle, * aby wygładzić z ziemi ich pamięć.
33:18 Wołali sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchał * i wyswobodził ich ze wszystkich ucisków.
33:19 Bliski jest Pan tym, którzy są strapionego serca, * i zbawi przygnębionych na duchu.
33:20 Mnogie są uciski sprawiedliwych, * ale z nich wszystkich Pan ich wybawi.
33:21 Strzeże Pan wszystkich kości ich, * żadna z nich się nie skruszy.
33:22 Śmierć grzeszników najgorsza, * a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.
33:23 Pan odkupi dusze sług swoich, * a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w Nim nadzieję mają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźcie za mną mówi Pan: uczynię was rybakami ludzi.
|
Ant. Relíctis rétibus suis, * secúti sunt Dóminum Redemptórem.
Psalmus 44 [3]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et iustítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti iustítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória eius fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ eius afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Relíctis rétibus suis, secúti sunt Dóminum Redemptórem.
|
Ant. Zaniechawszy sieci swoich, * szli za Panem Odkupicielem.
Psalm 44 [3]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre, * śpiewam pieśń moją królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza, * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszyś urodą nad syny człowiecze, rozlany jest wdzięk na wargach twoich, * dlatego pobłogosławił ci Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój do biódr twoich, * najmocniejszy.
44:5 W śliczności twojej i w piękności twojej * nadciągnij, szczęśliwie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy i cichości i sprawiedliwości: * a poprowadzi cię przedziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod ciebie upadną * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica Twoja, Boże, na wieki wieków, * berłem prawości berło królestwa Twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości, * przeto cię namaścił Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela nad rówieśników twoich.
44:9 Mirra i aloes i kasja wonieją z szat twoich, z domów z kości słoniowej: * stamtąd cię radowały córki królewskie w orszaku twoim.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojej w ubiorze złotym, * obleczona rozmaitością.
44:11 Słuchaj, córko, a patrz i nakłoń ucha twego, * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojej, * albowiem on jest Panem Bogiem twoim, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami, * obliczu twemu kłaniać się będą wszyscy bogaci z ludu.
44:14 Wszystka chwała jej, córki królewskiej, wewnątrz, * w złocistych obramowaniach, w szatach różnobarwnych.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią, * przyprowadzą do ciebie bliskie jej.
44:16 Przyprowadzą je z weselem i z radością, * przywiodą je do świątyni królewskiej.
44:17 Zamiast ojców twoich narodzili ci się synowie, * ustanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * z pokolenia na pokolenie.
44:18 Dlatego narody będą cię sławić wiecznie * i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zaniechawszy sieci swoich, szli za Panem Odkupicielem.
|
Ant. Christus me misit, * ad istam provínciam, in qua non parvum pópulum aquisívi.
Psalmus 46 [4]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subiécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Iacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in iúbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Christus me misit, ad istam provínciam, in qua non parvum pópulum aquisívi.
|
Ant. Christ sent me * to this province, in which I have acquired not a small number of people.
Psalm 46 [4]
46:2 Wszystkie narody klaskajcie rękami, * wykrzykujcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny, * król wielki nad wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludy pod nas * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje, * piękność Jakubową, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg wśród wesołego śpiewu, * i Pan przy głosie trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiej ziemi jest Bóg, * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narodami: * Bóg siedzi na stolicy swej świętej.
46:10 Książęta narodów zgromadzili się z Bogiem Abrahamowym, * albowiem mocni bogowie ziemi są bardzo wywyższeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Christ sent me to this province, in which I have acquired not a small number of people.
|
Ant. Ego si crucis * patíbulum expavéscerem, † crucis glóriam non prædicárem.
Psalmus 60 [5]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos eius usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem eius quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ego si crucis patíbulum expavéscerem, † crucis glóriam non prædicárem.
|
Ant. If I become terrified * at the gibbet of the Cross, I will not show forth the glory of the Cross.
Psalm 60 [5]
60:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją: * wejrzyj na modlitwę moją.
60:3 Od krańców ziemi wołałem do Ciebie, * gdy było zatrwożone serce moje, na skałę podniosłeś mię.
60:4 Prowadziłeś mię, boś się stał nadzieją moją: * wieżą mocną przeciw nieprzyjacielowi.
60:5 Będę mieszkał w przybytku Twoim na wieki, * ochroniony będę pod zasłoną skrzydeł Twoich.
60:6 Bo Ty, Boże mój, wysłuchałeś modlitwę moją, * dałeś dziedzictwo bojącym się imienia Twego.
60:7 Dni do dni królewskich przyczynisz, * lata jego z pokolenia na pokolenie.
60:8 Mieszka na wieki przed obliczem Bożym, * miłosierdzie i prawdę jego kto wybada?
60:9 Tak będę psalm śpiewał imieniu Twemu na wieki wieków, * abym oddawał śluby moje od dnia do dnia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. If I become terrified at the gibbet of the Cross, I will not show forth the glory of the Cross.
|
Ant. Dignum sibi Dóminus * computávit Mártyrem, quem vocávit Apóstolum, dum esset in mari, allelúia.
Psalmus 63 [6]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta eius intellexérunt.
63:11 Lætábitur iustus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dignum sibi Dóminus computávit Mártyrem, quem vocávit Apóstolum, dum esset in mari, allelúia.
|
Ant. Godnym sobie Pan, * poczytał Męczennikiem, którego nazwał Apostołem gdy był na morzu, alleluja.
Psalm 63 [6]
63:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją, gdy się modlę: * od strachu przed nieprzyjacielem wybaw duszę moją.
63:3 Obroniłeś mię od zgrai przewrotnych, * od mnóstwa czyniących nieprawość.
63:4 Bo zaostrzyli jak miecz języki swoje, * naciągnęli łuk, rzecz gorzką, aby w skrytości strzelać na niewinnego.
63:6 Znienacka nań strzelać będą, a nie będą się bać: * utwierdzili się w zamiarze złym.
63:6 Namawiali się, żeby ukryć sidła, * mówili: Któż je obaczy?
63:7 Wymyślili nieprawość, * umęczyli się głębokim szukaniem.
63:7 Przystąpi człowiek do serca głębokiego, * a Bóg wywyższony będzie.
63:8 Strzałami maluczkich stały się ich razy, * i osłabły przeciwko nim ich języki.
63:9 Strwożyli się wszyscy, którzy ich widzieli, * i uląkł się wszelki człowiek.
63:10 I opowiadali sprawy Boże, * i uczynki Jego zrozumieli.
63:11 Będzie się weselił sprawiedliwy w Panu i będzie w Nim miał nadzieję: * i będą chwaleni wszyscy prawego serca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Godnym sobie Pan, poczytał Męczennikiem, którego nazwał Apostołem gdy był na morzu, alleluja.
|
℣. In omnem terram exívit sonus eórum.
℟. Et in fines orbis terræ verba eórum.
|
℣. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich.
℟. I na krańce okręgu ziemi słowa ich.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Romános
Rom 10:4-9
4 Finis legis, Christus, ad iustítiam omni credénti.
5 Móyses enim scripsit, quóniam iustítiam, quæ ex lege est, qui fécerit homo, vivet in ea.
6 Quæ autem ex fide est iustítia, sic dicit: Ne díxeris in corde tuo: Quis ascéndet in cælum? id est, Christum dedúcere:
7 Aut, Quis descéndet in abýssum? hoc est, Christum a mórtuis revocáre.
8 Sed quid dicit Scriptúra? Prope est verbum in ore tuo, et in corde tuo: hoc est verbum fídei, quod prædicámus.
9 Quia si confiteáris in ore tuo Dóminum Iesum, et in corde tuo credíderis quod Deus illum suscitávit a mórtuis, salvus eris.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Cum perambuláret Dóminus iuxta mare Galilǽæ, vidit Petrum et Andréam rétia mitténtes in mare, et vocávit eos, dicens:
* Veníte post me, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
℣. Erant enim piscatóres, et ait illis.
℟. Veníte post me, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Listu błogosławionego Pawła Apostoła do Rzymian
Rz 10:4-9
4 Bo Chrystus koniec zakonu ku sprawiedliwości wszelkiemu wierzącemu.
5 Albowiem Mojżesz napisał, iż sprawiedliwość, która jest z zakonu, któryby człowiek czynił, w niéj będzie żył.
6 A sprawiedliwość, która jest z wiary, tak mówi: Nie mów w sercu twojem: Któż wstąpi do nieba? To jest, Chrystusa sprowadzić.
7 Albo kto zstąpi do przepaści? To jest Chrystusa z martwch wywodzić.
8 Ale cóż Pismo powiada? Blizko jest słowo w ustach twoich i w sercu twojem, to jest słowo wiary, które przepowiadamy:
9 Że jeźlibyś wyzwał usty twojemi Pana Jezusa i uwierzyłbyś w sercu twojem, że go Bóg z martwych wzbudził, zbawion będziesz.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Gdy się przechodził Pan, przy morzu gAlilejskim, ujrzał Piotra i Andrzeja sieci zapuszaczające w morze: i zawołał ich mówiąc:
* Pójdźcie za mną uczynię was rybakami ludzi.
℣. Byli bowiem rybitwami i rzekł im.
℟. Pójdźcie za mną uczynię was rybakami ludzi.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Rom 10:10-13
10 Corde enim créditur ad iustítiam: ore autem conféssio fit ad salútem.
11 Dicit enim Scriptúra: Omnis qui credit in illum, non confundétur.
12 Non enim est distínctio Iudǽi et Græci: nam idem Dóminus ómnium, dives in omnes qui ínvocant illum.
13 Omnis enim quicúmque invocáverit nomen Dómini, salvus erit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Mox ut vocem Dómini prædicántis audívit beátus Andréas, relíctis rétibus, quorum usu actúque vivébat,
* Ætérnæ vitæ secútus est prǽmia largiéntem.
℣. Hic est qui pro amóre Christi pepéndit in cruce, et pro lege eius sustínuit passiónem.
℟. Ætérnæ vitæ secútus est prǽmia largiéntem.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Rz 10:10-13
10 Albowiem sercem bywa wierzono ku sprawiedliwości, a usty się wyznanie dzieje ku zbawieniu.
11 Albowiem Pismo powiada: Wszelki, kto weń wierzy, pohańbion nie będzie.
12 Albowiem niemasz różności Żyda i Greczyna; bo tenże Pan wszystkich bogaty na wszystkich, którzy go wzywają.
13 Albowiem wszelki, którybykolwiek wzywał imienia Pańskiego, zbawion będzie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Zaraz skoro głos usłyszał Pana, każącego błogosławiony Andrzej, opuściwszy sieci, z których zarobku żył.
* Szedł za rozdającym zapłatę wiecznego żywota.
℣. Ten jest który dla miłości Chrystusowej wisiał na krzyżu, i za zakon jego cierpiał mękę.
℟. Szedł za rozdającym zapłatę wiecznego żywota.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Rom 10:14-17
14 Quómodo ergo invocábunt, in quem non credidérunt? aut quómodo credent ei, quem non audiérunt? quómodo autem áudient sine prædicánte?
15 Quómodo vero prædicábunt nisi mittántur? sicut scriptum est: Quam speciósi pedes evangelizántium pacem, evangelizántium bona!
16 Sed non omnes obédiunt Evangélio. Isaías enim dicit: Dómine, quis crédidit audítui nostro?
17 Ergo fides ex audítu, audítus autem per verbum Christi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Doctor bonus et amícus Dei Andréas dúcitur ad crucem, quam a longe aspíciens dixit: Salve, crux,
* Súscipe discípulum eius, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
℣. Salve, crux, quæ in córpore Christi dedicáta es, et ex membris eius tamquam margarítis ornáta.
℟. Súscipe discípulum eius, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Rz 10:14-17
14 Jakoż tedy wzywać będą, w którego nie uwierzyli? Albo jako uwierzą temu, którego nie słyszeli? A jako usłyszą oprócz przepowiadającego?
15 A jako będą przepowiadać, jeźliby nie byli posłani? jako napisano jest: Jako śliczne nogi opowiadających pokój, opowiadających dobra!
16 Ale nie wszyscy są posłuszni Ewangelii; albowiem Izajasz mówi: Panie, kto wierzył słuchowi naszemu?
17 Wiara tedy z słuchania, a słuchanie przez słowo Chrystusowie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Nauczyciela dobrego i Bożego przyjaciela Andrzeja, prowadzą do krzyża, który z daleka obaczywszy rzekł: Witaj krzyżu.
* Przyim ucznia tego, który wisiał na tobie mistrz mój Chrystus.
℣. Witaj krzyżu, który w ciele Chrystusowym poświęcony jesteś, i z członków jego jako perłami jesteś ozdobiony.
℟. Przyim ucznia tego, który wisiał na tobie mistrz mój Chrystus.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.
Lectio 4
Rom 10:18-21
18 Sed dico: Numquid non audiérunt? Et quidem in omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
19 Sed dico: Numquid Israël non cognóvit? Primus Móyses dicit: Ego ad æmulatiónem vos addúcam in non gentem: in gentem insipiéntem, in iram vos mittam.
20 Isaías autem audet, et dicit: Invéntus sum a non quæréntibus me: palam appárui iis, qui me non interrogábant.
21 Ad Israël autem dicit: Tota die expándi manus meas ad pópulum non credéntem, et contradicéntem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Cum vidísset beátus Andréas crucem, exclamávit et dixit: † Salve crux quámdiu fatigáris?
* Exspécta me sicut exspectásti Dóminum et magístrum meum.
℣. O bona crux diu desideráta et iam concupiscénti ánimo præparáta.
℟. Exspécta me sicut exspectásti Dóminum et magístrum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Exspécta me sicut exspectásti Dóminum et magístrum meum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. W jedności z Duchem Świętym, niech nas błogosławi Ojciec i Syn. Amen.
Lekcja 4
Rz 10:18-21
18 Ale mówię: Zali nie słyszeli? I owszem po wszystkiej ziemi rozszedł się głos ich, i na kraje świata słowa ich.
19 Ale mówię: Zali Izrael nie poznał? Pierwszy Mojżesz mówi: Ja przez nienaród ku zazdrości was przywiodę, przez naród nierozumny do gniewu was przywiodę.
20 A Izajasz śmie i mówi: Jestem nalezion od tych, którzy mnie nie szukali, jawniem się okazał tym, którzy się o mnie nie pytali.
21 A do Izraela mówi: Cały dzień wyciągałem ręce moje do ludu niewiernego i sprzeciwiającego się.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. When blessed Andrew saw the cross, he exclaimed and said, hail cross, how long have you tired of waiting for me?
* Look out for me, as you looked for my Lord and master.
℣. O good cross, long have I desired you, and now you are ready to fulfill the desire of my soul.
℟. Look out for me, as you looked for my Lord and master.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Look out for me, as you looked for my Lord and master.
|
Nocturn II.
Ant. Videns Andréas * crucem, cum gáudio dicébat: † Quia amátor tui semper fui, et desiderávi te amplécti, o bona crux.
Psalmus 74 [7]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego iustítias iudicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas eius.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus iudex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx eius non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Iacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua iusti.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Videns Andréas crucem, cum gáudio dicébat: † Quia amátor tui semper fui, et desiderávi te amplécti, o bona crux.
|
Nokturn II.
Ant. Seeing the cross, * Andrew said with joy, I have always been your lover, and desired to embrace you, O good cross.
Psalm 74 [7]
74:2 Sławić Cię będziemy, Boże, * sławić będziemy i wzywać imienia Twego.
74:3 Opowiadać będziemy o Twoich cudach: * gdy obiorę czas, ja ze sprawiedliwością sądzić będę.
74:4 Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niej, * ja jej filary umocniłem.
74:5 Mówiłem nieprawym: Nie czyńcie nieprawości, * a występnym: Nie podnoście rogu.
74:6 Nie podnoście ku górze rogu waszego, * nie mówcie przeciw Bogu nieprawości.
74:7 Bo ani od wschodu ani od zachodu, ani od pustynnych gór: * albowiem Bóg jest sędzią.
74:8 Tego poniża, a owego podwyższa: * bo w ręce Pańskiej jest kielich wina szczerego, pełen zmieszania.
74:9 I nachylił tu i tam, wszakże osad jego nie wylał się: * będą pić wszyscy grzesznicy ziemi.
74:10 A ja będę opowiadał na wieki, * będę śpiewał Bogu Jakubowemu.
74:11 I wszystkie rogi grzeszników połamię, * a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Seeing the cross, Andrew said with joy, I have always been your lover, and desired to embrace you, O good cross.
|
Ant. Diléxit Andréam * Dóminus in odórem suavitátis.
Psalmus 95 [8]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Diléxit Andréam Dóminus in odórem suavitátis.
|
Ant. Umiłował Andrzeja * Pan na zapach wdzięczności.
Psalm 95 [8]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu i błogosławcie imię Jego, * opowiadajcie dzień po dniu zbawienie Jego.
95:3 Opowiadajcie między narodami chwałę Jego, * między wszystkimi ludami dziwy Jego.
95:4 Bo wielki jest Pan i chwalebny bardzo, * straszliwy jest ponad wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy to czarci, * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Chwała i piękność przed obliczem Jego, * świętość i majestat w świątyni Jego.
95:7 Przynoście Panu, rodziny narodów, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imienia Jego.
95:8 Bierzcie ofiary i wchodźcie do przedsionków Jego, * kłaniajcie się Panu w świętych przedsionkach Jego.
95:9 Niech zadrży przed obliczem Jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narodami, iż Pan jest królem.
95:10 Albowiem umocnił okrąg ziemi, który się nie poruszy: * będzie sądził ludy w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech się poruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Wtedy rozradują się wszystkie drzewa leśne, przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojej.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Umiłował Andrzeja Pan na zapach wdzięczności.
|
Ant. Bíduo vivens * pendébat in cruce beátus Andréas pro Christi nómine, et docébat pópulum.
Psalmus 96 [9]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bíduo vivens pendébat in cruce beátus Andréas pro Christi nómine, et docébat pópulum.
|
Ant. Dwa dni żyjąc * na krzyżu wisiał święty Andrzej dla Chrystusowego imienia, i lud nauczał.
Psalm 96 [9]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia, * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła wokoło Niego, * sprawiedliwość i sąd utwierdzeniem tronu Jego.
96:3 Ogień przed Nim pójdzie * i spali wokoło nieprzyjaciół Jego.
96:4 Oświeciły błyskawice Jego okrąg ziemi, * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry jak wosk rozpłynęły się przed obliczem Pańskim, * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość Jego * i oglądali wszyscy ludzie chwałę Jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy kłaniający się rzeźbie * i którzy się chlubią bałwanami swoimi.
96:7 Kłaniajcie się Mu, wszyscy aniołowie Jego: * usłyszał i uweselił się Syjon.
96:8 I rozradowały się córki judzkie * dla sądów Twoich, Panie:
96:9 Albowiem Tyś Pan Najwyższy nad wszystką ziemią, * bardzo wywyższony jesteś ponad wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość wzeszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu * i wysławiajcie świętą pamięć Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dwa dni żyjąc na krzyżu wisiał święty Andrzej dla Chrystusowego imienia, i lud nauczał.
|
Ant. Non me permíttas, Dómine, * fámulum tuum a te separári: tempus est ut commendétur terræ corpus meum, et me ad te veníre iubéas.
Psalmus 97 [10]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non me permíttas, Dómine, fámulum tuum a te separári: tempus est ut commendétur terræ corpus meum, et me ad te veníre iubéas.
|
Ant. Nie dopuszczaj Panie, * aby sługa Twój od ciebie był oddzielony: czas jest, aby ciało moje oddano ziemi, a mnie abyś kazał do siebie przyjść.
Psalm 97 [10]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * bo uczynił dziwy.
97:1 Wspomogła Go prawica Jego * i ramię święte Jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje, * przed oczyma pogan ukazał sprawiedliwość swoją.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje * i na prawdę swą domowi Izraela.
97:3 Oglądały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykujcie Panu, cała ziemio, * śpiewajcie i weselcie się i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i głosem psalmu: * na puzonach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykujcie przed obliczem króla Pana: * niech się poruszy morze i pełność jego: okrąg ziemi, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękami, góry społem będą się weselić przed obliczem Pana, * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości * i narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie dopuszczaj Panie, aby sługa Twój od ciebie był oddzielony: czas jest, aby ciało moje oddano ziemi, a mnie abyś kazał do siebie przyjść.
|
Ant. Andréas vero rogábat pópulum, * ut non impedíret passiónem ipsíus.
Psalmus 98 [11]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Andréas vero rogábat pópulum, ut non impedíret passiónem ipsíus.
|
Ant. Andrzej zaś prosił lud, * aby nie przeszkadzał męczeństwu jego.
Psalm 98 [11]
98:1 Pan jest królem, niech się gniewają narody: * który siedzi na cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
98:2 Pan wielki na Syjonie * i wywyższony nad wszystkie narody.
98:3 Niech wysławiają imię Twoje wielkie, albowiem straszne i święte jest: * a majestat królewski sąd miłuje.
98:4 Ty przygotowałeś drogi proste, * Ty uczyniłeś sąd i sprawiedliwość w Jakubie.
98:5 Wywyższajcie Pana, Boga naszego i kłaniajcie się przed podnóżkiem nóg Jego, * bo święty jest.
98:6 Mojżesz i Aaron między kapłanami Jego, * a Samuel między tymi, którzy wzywają imienia Jego:
98:6 Wzywali Pana, a On ich wysłuchiwał: * w słupie obłoku mawiał do nich.
98:7 Strzegli świadectw Jego * i przykazania, które im dał.
98:8 Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchiwał, * Boże, Ty im byłeś miłościw, lecz mściłeś się za wszystkie złe uczynki ich.
98:9 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i kłaniajcie się przed górą świętą Jego, * albowiem święty jest Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Andrzej zaś prosił lud, aby nie przeszkadzał męczeństwu jego.
|
Ant. Accipe me ab homínibus * et redde me magístro meo: ut per te me recípiat, qui per te me redémit, allelúia.
Psalmus 100 [12]
100:1 Misericórdiam, et iudícium * cantábo tibi, Dómine:
100:2 Psallam, et intéllegam in via immaculáta, * quando vénies ad me.
100:2 Perambulábam in innocéntia cordis mei, * in médio domus meæ.
100:3 Non proponébam ante óculos meos rem iniústam: * faciéntes prævaricatiónes odívi.
100:4 Non adhǽsit mihi cor pravum: * declinántem a me malígnum non cognoscébam.
100:5 Detrahéntem secréto próximo suo, * hunc persequébar.
100:5 Supérbo óculo, et insatiábili corde, * cum hoc non edébam.
100:6 Óculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum: * ámbulans in via immaculáta, hic mihi ministrábat.
100:7 Non habitábit in médio domus meæ qui facit supérbiam: * qui lóquitur iníqua, non diréxit in conspéctu oculórum meórum.
100:8 In matutíno interficiébam omnes peccatóres terræ: * ut dispérderem de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Accipe me ab homínibus et redde me magístro meo: ut per te me recípiat, qui per te me redémit, allelúia.
|
Ant. Weźmij mię od ludzi, * a oddaj mnie mistrzowi memu, aby mię przez cię przyjął, który mię przez cię odkupił, alleluja.
Psalm 100 [12]
100:1 Miłosierdzie i sąd * będę śpiewał Tobie, Panie:
100:2 Będę śpiewał i roztropnym chcę być na drodze niepokalanej, * kiedy przyjdziesz do mnie.
100:2 Chodziłem w niewinności serca mego * pośród domu mego.
100:3 Nie kładłem przed oczy swe niesprawiedliwej rzeczy, * czyniących przewrotność miałem w nienawiści.
100:4 Nie przylgnęło do mnie serce przewrotne, * odstępującego ode mnie człowieka złego nie znałem.
100:5 Kto uwłacza potajemnie bliźniemu swemu, * tego prześladowałem.
100:5 Z człowiekiem pysznego oka i nienasyconego serca, * z tym nie jadałem.
100:6 Oczy moje zwrócone są ku wiernym na ziemi, aby siadali ze mną: * chodzący drogą niepokalaną, ten mi służył.
100:7 Nie będzie mieszkał wpośród domu mego, kto postępuje pysznie: * kto mówi nieprawości, nie miał szczęścia w oczach moich.
100:8 Co rano traciłem wszystkich grzeszników w ziemi, * aby wykorzenić z miasta Pańskiego wszystkich czyniących nieprawość.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Weźmij mię od ludzi, a oddaj mnie mistrzowi memu, aby mię przez cię przyjął, który mię przez cię odkupił, alleluja.
|
℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui, Dómine.
|
℣. Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.
℟. Będą wspominać Imię Twoje, Panie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 5
Andréas Apóstolus, Bethsáidæ natus, qui est Galilǽæ vicus, frater Petri, discípulus Ioánnis Baptistæ, cum eum de Christo dicéntem audísset: Ecce Agnus Dei; secútus Iesum, fratrem quoque suum ad eúndem perdúxit. Cum póstea una cum fratre piscarétur in mari Galilǽæ, ambo a prætereúnte Christo Dómino ante álios Apóstolos vocáti illis verbis: Veníte post me, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum; nullam interponéntes moram, et relíctis rétibus, secúti sunt eum. Post cuius passiónem et resurrectiónem, Andréas, cum in Scýthiam Európæ, quæ ei província ad Christi fidem dísseminandam obtígerat, venísset, deínde Epírum ac Thráciam peragrásset; doctrína et miráculis innumerábiles hómines ad Christum convértit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Homo Dei ducebátur ut crucifígerent eum: pópulus autem clamábat voce magna, dicens:
* Innocens eius sanguis sine causa damnátur.
℣. Cumque dúcerent eum ut crucifigerétur, factus est concúrsus populórum clamántium et dicéntium.
℟. Innocens eius sanguis sine causa damnátur.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 5
Andrzej Apostoł w Betsaidzie urodzony, które jest miasteczkjo Galilei, brat Piotra, uczeń Jana Chrzciciela. Gdy go słyszał o Chrystusie mówiącego: Oto Baranek Boży; za Jezusem szedłszy, brata także swego do niego przywiódł. Gdy potym pospołu z bratem łowił na morzu Galilejskim obadwa od mówiącego Chrystusa Pana, przed wszemi Apostołami powołani onemi słowy: Pójdźcie za mną uczynię was rybitwami ludzi; nic nie mieszkając i sieci odbieżawszy szli za niem. Po którego męce i zmartwychwstaniu Andrzej do Scythiej w Europie, która prowincja na rozsiewanie wiary Chrystusowej nań był przypadła, przeszedł potym Epir i Trację przeszedłszy; naukę i cudami niezliczonych ludzi do Chrystusa nawrócił.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Człowieka Bożego prowadzono, aby go ukrzyżowano: a lud wołał głosem wielkim mówiąc:
* Niewinna krew jego bez przyczyny skazana jest na śmierć.
℣. I gdy go prowadzili, aby ukrzyżowan był, stał się tłuym ludzi wołających i mówiących.
℟. Niewinna krew jego bez przyczyny skazana jest na śmierć.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 6
Post, Patras Acháiæ proféctus, et in ea urbe plúrimis ad veritátem evangélicam perdúctis, Ægéam procónsulem, prædicatióni evangélicæ resisténtem, libérrime increpávit, quod, qui iudex hóminum habéri vellet, Christum Deum ómnium iúdicem, a dæmónibus elúsus, non agnósceret. Tum Ægéas irátus, Désine, inquit, Christum iactáre, cui simília verba nihil profuérunt, quóminus a Iudǽis crucifigerétur. Andréam vero de Christo nihilóminus líbere prædicántem quod pro salúte humáni géneris se crucifigéndum obtulísset, ímpia oratióne interpéllat, ac demum hortátur, ut sibi cónsulens, diis velit immoláre. Cui Andréas: Ego omnipoténti Deo, qui unus et verus est, ímmolo cotídie, non taurórum carnes, nec hircórum sánguinem, sed immaculátum Agnum in altári; cuius carnem posteáquam omnis pópulus credéntium manducáverit, Agnus, qui sacrificátus est, ínteger persevérat et vivus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. O bona crux, quæ decórem et pulchritúdinem de membris Dómini suscepísti; áccipe me ab homínibus, et redde me magístro meo:
* Ut per te me recípiat, qui per te me redémit.
℣. Beátus Andréas expánsis mánibus ad cælum orábat, dicens: Salva me, bona crux.
℟. Ut per te me recípiat, qui per te me redémit.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 6
Po tym do Patr Achaiej zaszedłszy, i w tym mieście bardzo wiele do prawdy Ewangeljej doprowadził, Egeasza prokonsula, opierającemu się ewangelji, bardzo swobodnie strofował, że on który miał się za sędziego ludzi, Chrystusa Boga, sędziego wszystkich, od czartów oszukany nie znał. Za tym Egeasz zagniewany, przestań przechwalać się Chrystusem, któremu podobne słowa nie pomogły, żeby od żydów ukrzyżowan nie był. Do Andrzeja zaś bezpiecznie o Chrystusie nauczającego, że dla zbawienia narodu ludzkiego dał się ukrzyżować, niezbożną rzecz czyni i na ostatek upomina, aby o sosbie radząc chciał Bogu ofiarować. Któremu Andrzej: ja wszchmogącemu Bogu, który jeden i prawdziwy jest ofiaruję co dzień, nie mięso wołów, ani krew kozła, ale niepokalanego baranka na ołtarzu, którego ciała skoro wszystek lud wierzący pożywa, baranek kóry ofiarowany był, cały zostawa i żywy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. O dobry krzyżu, któryś ozdobę i piękność z członków Pańskich wziął, weźmi mię od ludzi, a oddaj mnie mistrzowi memu.
* Aby przez cię przyjął mię, który mię przez ciebie odkupił.
℣. Andrzej błogosławiony, wyciągnąwszy ręce ku niebu modlił się mówiąc: Zbaw mię dobry krzyżu.
℟. Aby przez cię przyjął mię, który mię przez ciebie odkupił.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 7
Quam ob rem ira accénsus Ægéas, iubet eum in cárcerem detrúdi unde pópulus Andréam fácile liberásset, nisi ipse sedásset multitúdinem, veheméntius rogans, ne se ad optatíssimam martýrii corónam properántem impedírent. Igitur paulo post in tribúnal prodúctum, cum Ægéas crucis extolléntem mystéria sibíque suam impietátem exprobrántem diútius ferre non posset, in crucem tolli, et Christi mortem imitári iussit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Expándi manus meas tota die in cruce ad pópulum non credéntem, sed contradicéntem mihi:
* Qui ámbulant vias non bonas, sed post peccáta sua.
℣. Deus ultiónum Dóminus, Deus ultiónum líbere egit: exaltáre, qui iúdicas terram, redde retributiónem supérbis.
℟. Qui ámbulant vias non bonas, sed post peccáta sua.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 7
Tedy gniewem zapalony Egeasz, każe go do więzienia wszadzić, zkąd Andrzeja gmin snadnie wyzwolił był, by sam ludu nie uspokoił był, bardzo prosząc, aby jemu kwapiącemu się do porządanej korony męczeńskiej nie przeszkadzali. Trochę potym do sądu przywiedzionego, tajemnicę krzyża wychwalającego, i sędziemu jego niezbożność wyrzucającego, gdy dalej Egeasz znieść nie mogł, na krzyż przybić i naśladowcą śmierci Chrystusowej być kazał.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wyciągnąłem ręce moje cały dzień na krzyżu do ludu niewierzącego, ale mnie przeciwnego:
* Którzy drogami niedobrymi chodzą, ale za grzechami swemi.
℣. Bóg pomsty, Pan: Bóg pomsty wolno poczynał. Wywyższ się, który sądzisz ziemię: oddaj zapłatę pysznym.
℟. Którzy drogami nie dobrymi chodzą, ale za grzechami swemi.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.
Lectio 8
Addúctus Andréas ad locum martýrii, cum crucem vidísset, longe exclamáre cœpit: O bona crux, quæ decórem ex membris Dómini suscepísti, diu desideráta, sollícite amáta, sine intermissióne quæsíta, et aliquándo cupiénti ánimo præparáta: áccipe me ab homínibus, et redde me magístro meo; ut per te me recípiat, qui per te me redémit. Itaque cruci affíxus est: in qua bíduum vivus pendens, et Christi fidem prædicáre nunquam intermíttens, ad eum migrávit, cuius mortis similitúdinem concupíerat. Quæ ómnia presbýteri et diáconi Acháiæ, qui eius passiónem scripsérunt, se ita ut commemoráta sunt, audísse et vidísse testántur. Eius ossa primum Constantíno imperatóre Constantinópolim, deínde Amálphim transláta sunt. Caput, Pio secúndo Pontífice, Romam allátum, in basílica sancti Petri collocátum est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Beátus Andréas de cruce clámabat, dicens: † Dómine Iesu Christe, magíster bone,
* Non iúbeas me depóni de ista cruce, nisi prius accípias spíritum meum.
℣. Quóniam tu es protéctor meus, Christe, † in manus tuas comméndo spíritum meum.
℟. Non iúbeas me depóni de ista cruce, nisi prius accípias spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Non iúbeas me depóni de ista cruce, nisi prius accípias spíritum meum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Z wszelkich występków i grzechów, niech nas rozgrzeszy moc Trójcy. Amen.
Lekcja 8
Przywiedziony Andrzej na miejsce męki, gdy krzyż ujrzał, z daleka wołać począł: O dobry krzyżu, któryś ozdobę z członków Pańskich wziąłeś, dawno pożądany i silnie miłowany bez przestanku szukany i kiedykolwiek pragnącemu zgotowany, weźmi mię od ludzi, a oddaj mnie mistrzowi memu, aby mię przez cię przyjął, który mię przez cię odkupił. Na krzyż tedy przybity, na którym dwa dni żywy wisząc i Chrystusowej wiary opowiadać nie przestając, do tego poszedł, którego śmierci podobieństwa pragnął. Co wszystko kapłani i diakonowie Achajej, którzy tego męczeństwa pisali że tak jako się powiedziało widzielii słyszeli świadczą. Jego kości pierwej za Konstancjusza cesarza do Konstantynopola, po tym do Amalphim przeniesione są. Głowa na Piusa papieża wtórego do Rzymu przeniesiona, w kościele Ś. Piotra postawiona jest.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Blessed Andrew cried out from the cross, saying: Lord Jesus Christ, good master,
* Do not allow me to be released from this cross, unless you first accept my spirit.
℣. Since you are my protector, O Christ, in your hands I commend my spirit.
℟. Do not let me be released from this cross, unless you first accept my spirit.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Do not let me be released from this cross, unless you first accept my spirit.
|
Nocturn III.
Ant. Unus ex duóbus, * qui secúti sunt Dóminum, erat Andréas, frater Simónis Petri, allelúia.
Canticum Isaiæ [13]
Isa 61:6-9
61:6 Vos autem sacerdótes Dómini vocabímini: * minístri Dei nostri, dicétur vobis:
61:6 Fortitúdinem géntium comedétis, * et in glória eárum superbiétis.
61:7 Pro confusióne vestra dúplici et rubóre, * laudábunt partem suam;
61:7 Propter hoc in terra sua duplícia possidébunt, * lætítia sempitérna erit eis.
61:8 Quia ego Dóminus díligens iudícium, * et ódio habens rapínam in holocáusto:
61:8 Et dabo opus eórum in veritáte, * et fœdus perpétuum fériam eis.
61:9 Et scient in géntibus semen eórum, * et germen eórum in médio populórum:
61:9 Omnes qui víderint eos cognóscent illos, * quia isti sunt semen, cui benedíxit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn III.
Ant. One of the two * who followed the Lord was Andrew, the brother of Simon Peter, Alleluia.
Kantyk Izajasza [13]
Iz 61:6-9
61:6 Lecz wy kapłany Pańskimi nazwani będziecie, * słudzy Boga naszego mówić wam będą:
61:6 Moc narodów jeść będziecie, * i w sławie ich pysznić się będziecie.
61:7 Miasto zawstydzenia waszego dwojakiego i zapłonienia, * będą chwalić dział ich;
61:7 Przeto w ziemi swej posiędą tyle dwoje, * wesele wieczne mieć będą.
61:8 Bo Ja Pan, który miłuję sąd * a mam w nienawiści łupiestwo w całopaleniu;
61:8 A dam dzieło ich w prawdzie, * i przymierze wieczne im postanowię.
61:9 I poznają w narodziech nasienie ich * i potomstwo ich w pośrodku ludzi;
61:9 Wszyscy, którzy je ujrzą, poznają je, * że ci są nasieniem, któremu Pan błogosławił.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Sapientiæ [14]
Sap 3:7-9
3:7 Fulgébunt iusti, * et tamquam scintíllæ in arundinéto discúrrent.
3:8 Iudicábunt natiónes, et dominabúntur pópulis, * et regnábit Dóminus illórum in perpétuum.
3:9 Qui confídunt in illo, intélligent veritátem, * et fidéles in dilectióne acquiéscent illi:
3:9 Quóniam donum * et pax est eléctis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Mądrości [14]
Mdr 3:7-9
3:7 Świecić się będą sprawiedliwi * i jako iskry między trzciną biegać będą.
3:8 Będą sądzić narody i panować nad ludem, * a będzie Pan nad nimi królował na wieki.
3:9 Którzy w nim ufają, zrozumieją prawdę, * a wierni w miłości przestaną z nim,
3:9 Gdyż dar * i pokój jest wybranym jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Sapientiæ [15]
Sap 10:17-21
10:17 Réddidit Deus iustis mercédem labórum suórum, * et dedúxit illos in via mirábili:
10:17 Et fuit illis in velaménto diéi, * et in luce stellárum per noctem;
10:18 Tránstulit illos per mare Rubrum, * et transvéxit illos per aquam nímiam.
10:19 Inimícos autem illórum demérsit in mare, * et ab altitúdine inferórum edúxit illos.
10:20 Ideo iusti tulérunt spólia impiórum, * et decantavérunt, Dómine, nomen sanctum tuum,
10:21 Et victrícem manum tuam laudavérunt páriter: † quóniam sapiéntia apéruit os mutórum, * et línguas infántium fecit disértas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Unus ex duóbus, qui secúti sunt Dóminum, erat Andréas, frater Simónis Petri, allelúia.
|
Kantyk Mądrości [15]
Mdr 10:17-21
10:17 I oddała sprawiedliwym prace ich * i prowadziła je dziwną drogą:
10:17 I była im we dnie miasto zasłony, * a w nocy miasto światłości gwiazd.
10:18 Przeprawiła je przez Morze Czerwone * i przeprowadziła je przez wielką wodę.
10:19 Lecz nieprzyjacioly ich potopiła w morzu * i wyrzuciła je z głębokości piekielnej.
10:20 A przetoż sprawiedliwi odnieśli łupy niezbożnych, * a twoje święte imię, Panie, śpiewali
10:21 I zwycięską rękę twą jednostajnie wychwalali: † bo mądrość otworzyła usta niemych, * a języki niemówiątek wymowne uczyniła.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. One of the two who followed the Lord was Andrew, the brother of Simon Peter, Alleluia.
|
℣. Nimis honoráti sunt amíci tui, Deus.
℟. Nimis confortátus est principátus eórum.
|
℣. Bardzo zaszczyceni są przyjaciele Twoi Boże.
℟. Bardzo się zmocniło ich panowanie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 4:18-22
In illo témpore: Ambulans Iesus iuxta mare Galilǽæ, vidit duos fratres, Simónem, qui vocátur Petrus, et Andréam fratrem eius, mitténtes rete in mare. Et réliqua.
Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 5 in Evangelia
Audístis, fratres caríssimi, quia ad uníus iussiónis vocem Petrus et Andréas relíctis rétibus secúti sunt Redemptórem. Nulla vero hunc fácere adhuc mirácula víderant, nihil ab eo de prǽmio ætérnæ retributiónis audíerant: et tamen ad unum Dómini præcéptum hoc quod possidére videbántur, oblíti sunt. Quanta nos eius mirácula vidémus, quot flagéllis afflígimur, quántis minárum asperitátibus deterrémur, et tamen vocántem sequi contémnimus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Orávit sanctus Andréas, dum respíceret in cælum, et voce magna clamávit et dixit: Tu es Deus meus, quem vidi: ne me patiáris ab ímpio iúdice depóni:
* Quia virtútem sanctæ crucis agnóvi.
℣. Tu es magíster meus Christus, quem diléxi, quem cognóvi, quem conféssus sum: tantúmmodo in ista voce exáudi me.
℟. Quia virtútem sanctæ crucis agnóvi.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 9
Czytanie Ewangelii świętej według św. Mateusza
Mt 4:18-22
Onego czasu: Gdy Jezus szedł nad Morzem Galilejskim, ujrzał dwóch braci, Szymona, którego zowią Piotrem, i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze. I tak dalej.
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
Homilia 5. na Ewangelię
Słyszeliście, najdrożsi bracia, iż na jeden rozkaz Piotr i Andrzej, porzuciwszy sieci, poszli za Odkupicielem. Nie widzieli jeszcze żadnych cudów przez Niego uczynionych, nie słyszeli odeń nic o wiecznej nagrodzie, a jednak na jeden rozkaz Pana zapomnieli o tym, co posiadali. A ileż my cudów Pana widzimy, ile nieszczęść nas dotyka, ileż srogich gróźb nas przeraża, a jednak, choć On nas wzywa, iść za Nim nie chcemy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Święty Andrzej modlił się, spoglądając w niebo, i zawołał donośnym głosem, mówiąc: Ty jesteś moim Bogiem, którego ujrzałem; nie pozwól, abym mnie uwolnił bezbożny sędzia,
* Bo poznałem moc Krzyża świętego.
℣. Tyś jest moim Mistrzem, Chryste; Ciebie umiłowałem, Ciebie poznałem, Ciebie wyznałem: wysłuchaj tylko mego głosu.
℟. Bo poznałem moc Krzyża świętego.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 10
In cælo iam sedet, qui de conversióne nos ádmonet; iam iugo fídei colla géntium súbdidit, iam mundi glóriam strávit, iam ruínis eius crebrescéntibus, distrícti sui iudícii diem propinquántem denúntiat: et tamen supérba mens nostra adhuc non vult hoc sponte desérere, quod cotídie perdit invíta.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Videns crucem Andréas exclamávit, dicens: O crux admirábilis, o crux desiderábilis, o crux quæ per totum mundum rútilas:
* Súscipe discípulum Christi, ac per te me recípiat, qui per te móriens me redémit.
℣. O bona crux, quæ decórem et pulchritúdinem de membris Dómini suscepísti.
℟. Súscipe discípulum Christi, ac per te me recípiat, qui per te móriens me redémit.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 10
Ten, który nas wzywa do nawrócenia, już zasiada w niebie, już pod jarzmo wiary podał szyję narodów, już poniżył chwałę świata, już przez zwiększającą się jego ruinę oznajmia, iż już bliski jest dzień Jego surowego sądu. A jednak nasze pyszne serce nie chce dobrowolnie tego opuścić, co wbrew swej woli traci codziennie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Na widok krzyża Andrzej zawołał, mówiąc: O krzyżu godny podziwu, krzyżu upragniony, krzyżu, który na cały świat jaśniejesz:
* Przyjmij ucznia Chrystusowego, a przez ciebie niech mnie przyjmie Ten, który mnie odkupił, umierając na tobie.
℣. O dobry krzyżu, któryś od członków Pańskich przejął swe piękno i chwałę.
℟. Przyjmij ucznia Chrystusowego, a przez ciebie niech mnie przyjmie Ten, który mnie odkupił, umierając na tobie.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 11
Quid ergo, fratres caríssimi, quid in eius iudício dictúri sumus, qui ab amóre præséntis sǽculi nec præcéptis fléctimur, nec verbéribus emendámur? Sed fortásse áliquis tácitis sibi cogitatiónibus dicat: Ad vocem Domínicam utérque iste piscátor quid, aut quantum dimísit, qui pene nihil hábuit?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vir iste in pópulo suo mitíssimus appáruit, † sanctitáte autem et grátia plenus
* Iste est qui assídue orat pro pópulo et pro civitáte ista.
℣. Pro eo, ut me dilígerent, detrahébant mihi: † ego autem orábam.
℟. Iste est qui assídue orat pro pópulo et pro civitáte ista.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 11
Co więc, najdrożsi bracia, co powiemy na Jego sądzie, skoro kochając świat teraźniejszy, ani nie uginamy się przed przykazaniami Pana, ani pomimo chłosty się nie poprawiamy? Może jednak ktoś w duchu sobie pomyśli i powie: Co i jak wiele owi dwaj rybacy opuścili, skoro prawie nic nie mieli?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. This man appeared as the meekest of his people, but full of holiness and grace.
* This is he who prayed assiduously for the people and for this city.
℣. Instead of making me a return of love, they detracted me: but I gave myself to prayer.
℟. This is he who prayed assiduously for the people and for this city.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 12
Sed hac in re, fratres caríssimi, afféctum debémus pótius pensáre quam censum. Multum relíquit, qui sibi nihil retínuit: multum relíquit, qui quantúmlibet parum, totum deséruit. Certe nos et hábita cum amóre possidémus, et ea, quæ mínime habémus, ex desidério quǽrimus. Multum ergo Petrus et Andréas dimísit, quando utérque étiam desidéria habéndi derelíquit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Diléxit Andréam Dóminus in odórem suavitátis, dum pendéret in cruce, † dignum sibi computávit Mártyrem, quem vocábit Apóstolum, dum esset in mari
* Et ídeo amícus Dei appellátus est.
℣. Andréas, Christi fámulus, dignus Dei Apóstolus, germánus Petri, et is possessióne sócius.
℟. Et ídeo amícus Dei appellátus est.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et ídeo amícus Dei appellátus est.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 12
Jednakże, najdrożsi bracia, winniśmy raczej uwzględnić usposobienie serca, niż majątek. Wiele opuścił, kto sobie nic nie zatrzymał, wiele opuścił, kto choćby miał mało, wszystko zostawił. My zaś przywiązani jesteśmy do tego, co posiadamy, a tego, czego nam brak, gorączkowo szukamy. Wiele więc Piotr i Andrzej opuścili, skoro obaj i pragnienia posiadania się wyrzekli.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The Lord loved Andrew in the odour of sweetness, when he hung on the cross, he accorded him the honour of being his martyr, whom he called as an apostle when he was at sea.
* And therefore he was called God's friend.
℣. Andrew, servant of Christ, worthy apostle of God, brother of Peter, and companion in his inheritance.
℟. And therefore he was called God's friend.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. And therefore he was called God's friend.
|
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 4:18-22
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Ambulans Iesus iuxta mare Galilǽæ, vidit duos fratres, Simónem, qui vocátur Petrus, et Andréam fratrem eius, mitténtes rete in mare - erant enim piscatóres - et ait illis: Veníte post me, et fáciam vos fíeri piscatóres hóminum. At illi contínuo, relíctis rétibus, secúti sunt eum. Et procédens inde, vidit álios duos fratres, Iacóbum Zebedæi et Ioánnem, fratrem eius, in navi cum Zebedæo patre eórum reficiéntes rétia sua: et vocávit eos. Illi autem statim, relíctis rétibus et patre, secúti sunt eum.
℟. Amen
Te decet laus, ✠ te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ciąg dalszy +︎ Ewangelii świętej według Mateusza.
Mt 4:18-22
℟. Chwała Tobie, Panie.
Onego czasu: Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
℟. Amen
Tobie przystoi chwała, ✠ tobie przystoi hymn: Tobie chwała Bogu Ojcu, i Synowi, z Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Maiestátem tuam, Dómine, supplíciter exorámus: ut, sicut Ecclésiæ tuæ beátus Andréas Apóstolus éxstitit prædicátor et rector; ita apud te sit pro nobis perpétuus intercéssor.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
Módlmy się.
Majestat Twój, Panie, pokornie błagamy; aby święty Andrzej Apostoł, który Kościół Twój nauczał i prowadził, wstawiał się nieustannie za nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|